Uwielbiam tego rodzaju produkcje. Co kilka lat lubię wracać co do tej trylogii. Ogląda się wtedy już z trochę innej perspektywy, na co innego zwraca uwagę.

Piękna, ponadczasowa saga o walce Dobra ze Złem. Lubię od czasu do czasu do niej wracać.

Ciekawym wątkiem w książsce jest również to, że królewska linia wywodząca się od założycieli dynastii królów Gondoru i Arnoru - Elendila, Isildura i Anáriona - charakteryzowała się umiejętnością uzdrawiania. Prawdziwy król Gondoru miał mieć umiejętności uzdrawiania, miał być również uzdrowicielem. Aragorn wykazał się w historii wojny o pierścień takimi umiejętnościami wielokrotnie. Zajmował się uzdrawianiem rannych po bitwie o Gondor. Uratował księżniczkę Eowinę przed śmiercią, uzdrowił Meriadoka, Frodo i Sama. Posiadał wiedzę o uzdrawianiu, leczniczych ziołach oraz jego dotyk miał zdolność uzdrawiania. Po tych umiejętnościach poznano, że Aragorn jest prawowitym następcom tronu Gondoru.

Wątki miłosne przewijają się, aczkolwiek nie są mottem przewodnim w filmie. Przykładowo  wątek miłosny pomiędzy królem Aragornem i córką króla elfów - Arweną. Jest to mezalians, dla tej miłości rezygnuje ona z nieśmiertelności. W "Dwóch wieżach" dochodzi księżniczka Eowina, która również zakochuje się w Aragornie.

Wiadomo z drugiej części Władcy Pierścieni, że entowie i ich żony rozdzielili się i entowie tęsknili za swoimi żonami, nie wiedząc gdzie się udały. Ładna jest ta pieśń śpiewana przez Drzewca, jednego z entów.

Ent
Gdy w bukach wiosną pęka liść
I krąży sok w gałązkach;
Gdy leśny strumień w słońcu lśni,
Trzepoce w wietrze wstążka -
Gdy pełny oddech, długi krok,
A powiew w wiatr się zmienia -
Wróć do mnie, miła, by mi rzec,
Że piękna moja ziemia!
Żona Enta
Gdy wiosna gości pośród pól,
Gdy źdźbło nasieniu rade,
Gdy okwiat niby lśniący śnieg
Króluje ponad sadem,
Gdy słońce i wiosenny deszcz
Sad w wonny bukiet zmienia -
Zostanę tutaj, bo i tu
Też piękna moja ziemia!
Ent
Gdy lato ogarnęło świat,
A w południowym skwarze
Pod dachem liści drzewa śnią
Sen najpiękniejszych marzeń,
Gdy w lesie groty wabi chłód,
A wieczór tonie w cieniach -
Wróć do mnie, miła, by mi rzec,
Że lepsza moja ziemia!
Żona Enta
Gdy lato grzeje owoc drzew
I gdy dojrzewa w śliwach,
Gdy złote źdźbło i biały kłos -
Gdy już skończone żniwa,
Gdy jabłko źrałe, słodki miód
I coraz więcej cienia -
Zostanę tutaj, gdzie mój raj,
Bo lepsza moja ziemia.
Ent
Gdy przyjdzie zima, kiedy mróz
Pościna lodem rzeki,
Gdy wstąpi noc, bezgwiezdna noc
Na nieba szlak daleki,
Gdy śmiercią wionie wschodni wiatr,
Zapukam do twej bramy -
I w mroźny deszcz, o, miła ma,
Na pewno się spotkamy!
Żona Enta
Gdy przyjdzie zima, ścichnie pieśń
I świat ogarną cienie,
Gdy gałąź z hukiem trzaśnie w pół,
Zapukam wtedy do twych drzwi,
A kiedy się spotkamy,
Pójdziemy razem w mroźny deszcz
Za domu twego bramy.
Oboje
Pójdziemy razem drogą dróg
Na zachód w obcą stronę -
I tam znajdziemy wreszcie kraj
I szczęście wymarzone.

Wszystkie filmy "Władcy pierścieni" są jednymi z bardzo nielicznych bardzo dobrych adaptacji filmowych książki. Tutaj wybitność tego filmu potęguje jeszcze to, że książki miały od dziesiątek lat całe rzesze nawet nie fanów, co fanatyków. Tym trudniej nakręcić coś, co oprze się krytyce, ba, będzie nawet wychwalane pod niebiosa. Jak trudno dogodzić fanom pokazuje przykład "Wiedźmina", za który się zabrał Netflix, a który ma wyjść jeszcze w roku 2019. Już na etapie zdjęć filmowcy pracujący przy tej adaptacji dostają nieomal pogróżki od zatwardziałych fanów :-) A w przypadku filmowej wersji trylogii Tolkiena słychać było głównie głosy zachwytu.

To ciekawy film. Według mnie zawiera wiele wątków pokazujących jak łatwo zejść z drogi dobra dla chwilowych przyjemności a z drugiej strony, że warto dążyć i walczyć o dobro. Warto jednak pamiętać, że towarzysze w drodze są nam potrzebni.

Każdy pierścień mocy to kolejne wtajemniczenie. Zniszczenie pierścieni mocy to utrata władzy. Czemu złote pierścienie tak robią z ludzkim mózgiem? Czyta się o poszukiwaczach złota stare historie. I zawsze coć się uzmysławia, jakiś problem ludzkości z poszukiwaniem bogactwa i władzy. A podobno władza nie daje szczęścia, tylko poczucie zagrożenia że zdetronizują. W demokracji jest chyba gorzej niż za królów, cesarzy i sułtanów.