Witaj Gautama
Fajny temat. Sam maluje i robie projekty wedlug zlotej proporcji.

Na stronie 34 Na dloni podane sa  proporcje 3 5 8 13 wzgledem palcy i dloni.
Probowalem to jakos polaczyc z moimi wymiarami i moze to, ze omawiaja kosci nie daje mi szczegolowych wymiarow.   he... he

Kazda karta kredytowa jest zrobiona w zlotej proporcji.. to nie jest przypadek !!!

CZY cos robiles ze zlotym podzialem i masz jakies doswiadczenia?

Pozdrawiam
Sadadeva

Tradycyjnie budowano w Polsce domy na planie prostokąta 8 metrów na 13 metrów albo 13 metrów na 21 metrów. To dobre przybliżenia Złotego Podziału w budownictwie. Architektów co nie używają Złotego Podziału nalezy odsiewać jak plewy bo się do niczego nie nadają. Drzwi w Złotym Podziale to oczywiście 1,3 metra na 2,1 metra, a okna to przykładowo 0,8 na 1,3 metra. Łatwo wyliczyć proporcje. Przybliżenie 8:13 oraz 13:21 jest wystarczająco dokładne, chociaż można użyć 21:34 jako dokładniejsze.

Złoty podział występuje też w świecie przyrody. Najbardziej efektownym przejawem istnienia złotej proporcji w świecie zwierząt są muszle, których kształt układa się zgodnie z przebiegiem tzw. Spirali Fibonacciego. Złota spirala występuje w większości kształtów muszli ślimaków czy ostryg. Ciąg Fibonacciego i złote proporcje są bardzo dobrze widoczne również w świecie flory.
Rośliny rozwijając się wypuszczają kolejne pędy z jednego centralnego punktu np. łodygi rozchodząc się pod kątem. Kąt ten to w przybliżeniu ok. 13,5 stopnia w stosunku do wcześniejszego zawiązka. Jest to tak zwany Złoty Kąt, który wyznacza kierunek rozwoju roślin. Jak się okazuje on również zawiera w sobie ciąg Fibonacciego – jest to złota proporcja dla podziału okręgu. Kiedy pojawiają się kolejne zawiązki, każdy następny utworzy z poprzednim właśnie “złoty kąt”. Dzięki temu nie będą one wyrastać z łodygi promieniście, lecz właśnie spiralne.
Zjawisko zwane spiralną filotaksją cechuje bardzo wiele gatunków drzew i roślin. W przypadku drzew chodzi tutaj o strukturę gałęzi układających się spiralnie wokół pnia, w świecie roślin mamy na myśli liście. Gdyby ponumerować gałęzie zgodnie z wysokością na jakiej wyrosły wówczas okaże się, że liczba gałęzi sąsiadujących pionowo jest liczbą Fibonacciego, a ponadto liczba gałęzi pomiędzy gałęziami sąsiadującymi pionowo również jest liczbą Fibonacciego. Jeśli spojrzymy w dół na roślinę wówczas zauważymy, że liście wzajemnie się nie zasłaniają, co umożliwia maksymalne wykorzystanie energii słońca oraz zebranie największej ilości deszczu, który spływa po liściach do pnia i korzenia. Reguła spiralnej filotaksji umożliwia ponadto maksymalne wykorzystanie posiadanego miejsca. Jest również uniwersalna i niezależna od wielkości rośliny. W kształtach wielu roślin widać spiralne linie rozchodzące się od środka w niezwykle usystematyzowany sposób.
Odmiany roślin różnią się współczynnikiem filotaksji, ale niezmiennie występuje w nim liczba Fibonacciego. Kwiaty wielu roślin podlegająregule Fibonacciego, np. lilie i irysy mają 3 płatki, niektóre astry 21 płatków. Podobnie jak w to ma miejsce w przypadku gałęzi i liści, występują odchylenia od tej zasady, aczkolwiek średnie są zawsze bardzo bliskie liczbom Fibonacciego. Bardzo dobrym reprezentantem reguły Fibonacciego jest swojski słonecznik. Wykazuje on spiralną filotaksję jak również jego pestki ułożone są wzdłuż logarytmicznych krzywych biegnących grupami w różnych kierunkach. Liczba krzywych w każdej grupie jest liczbą Fibonacciego, zaś liczba grup równie należy do ciągu Fibonacciego.