Padmasana także Kamalasana (w dewanagari: पद्मासन, trl. padmāsana) - siad w pozycji lotosowej, postawa "kwiat lotosu". Pozycja stosowana do medytacji (dhyana), znana już w starożytnych Indiach wedyjskich. Pozycja lotosu to specyficzny rodzaj siadu skrzyżnego, w którym jedna stopa znajduje się na udzie drugiej nogi oraz druga stopa na udzie pierwszej nogi. Podeszwy stóp powinny być skierowane nieco do góry, a kręgosłup i plecy wyprostowane. Padma-Asana - Lotos to najważniejsza pozycja jogi, która jest jedną z najlepszych pozycji do medytacji i pranajamy oraz ćwiczeń Królewskiej Radża Jogi. To w tej pozycji najczęściej przedstawiany jest Śiwa, Rama, Mahawira oraz Buddha, a także każdy autentyczny Mistrz czy Nauczyciel Jogi, jak chociażby Mahavatar Nagaraja Kriya Babaji.

Padmasana jest pozycją Iśwara, Mistrza Śiwa rezydującego w sercu, zatem pozycja Lotosu jest symbolem Czystego Serca i bywa trudna do opanowania dla osób niemoralnych, nieuczciwych, zakłamanych, demonicznych czy barbarzyńskich, takich, których serca są nieczyste. Jako opanowanie pozycji kwiatu Lotosu, Padmasanam, nie mamy na myśli samego zaplecenia na chwilkę nóg w Lotosie, ale zdolność do dłuższej praktyki medytacyjnej w tej pozycji oraz do praktyki mudr oraz yantr i wykonywania prawidłowych asan lotosowych w przepisanych przez Mistrzów Jogi seriach.

Według tradycyjnych indyjskich tekstów jak np. według Hathajoga Pradipika, Pozycja Lotosu, Padmasana pomaga pozbyć się wszystkich chorób i budzi kosmiczną energię Kundalini w naszym ciele.

„(...)To jest padmasana, niszcząca wszelkie choroby. Zwykli ludzie nie mogą jej osiągnąć, jedynie kilku mądrych na tej Ziemi potrafi.” Yogi Swatmarama „Hatha Yoga Pradipika”

Każda osoba, która rozpoczyna praktykę Jogi powinna zostać przez instruktorów czy nauczycieli tak ukierunkowana, aby postarała się jak najszybciej opanować Pozycję Lotosu, która sprawia, że adepci Jogi pozbywają się wszystkich chorób i w końcu nie podlegają chorobom. Ćwiczenia prowadzące do pozycji Kwiatu Lotosu są elementem każdego treningu Jogi, elementem podstawowego treningu dla osób zainteresowanych Jogą w każdej jej formie! Nie powinno się podejmować istotnych ćwiczeń Pranajamy ani praktyk medytacyjnych (Dhaynam) czy związanych z Kundalini zanim nie opanuje się pozycji Kwiatu Lotosu.

Pozycja Kwiatu Lotosu zawdzięcza swą nazwę kwiatowi lotosu, który jest rodzajem lilii wodnej, posiadającej dużą ilość płatków i unoszącej się na jeziorach, stawach i strumieniach. Jeśli przyjrzysz się dokładnie z bliska kwiatowi lotosu zrozumiesz dlaczego właśnie taką nazwę nosi opisywana w Jodze pozycja medytacyjna. Kwiat lotosu jest ucieleśnieniem spokoju, ciszy i piękna, które jogini mogą podziwiać i odzwierciedlać w tej oto siedzącej pozycji. Korzenie lotosu tkwią na dnie stawu bądź jeziora, a jego kwiaty kwitną w stronę nieba, roślina porusza się wraz z wodą, ale nie traci przy tym swojego zakorzenienia. Zjawisko to jest doskonałym symbolem Jogi, która jest zarówno przyziemna jak i zorientowana duchowo, w górę, ku niebiosom i boskości (daiwam).

Istnieje kilka starożytnych pozycji Jogi, które możemy wykorzystać do celów medytacji, kontemplacji czy do ćwiczeń oddechowych, jednak żadna z nich nie jest tak wszechstronna i wyważona, jak przypominająca zakorzeniony na pojedynczej łodydze i jednocześnie unoszący się delikatnie na powierzchni wody Kwiat Lotosu, pozycja będąca z całą pewnością i bez wątpienia jednym z najbardziej rozpowszechnionych symboli Jogi na świecie. Któż z adeptów Jogi, nawet zanim w ogóle usłyszał o systemie ćwiczeń Jogi, nie kojarzył Indii z siedzącym w Padmasanie i oddającym się medytacji, półnagim, brodatym, starszym i tajemniczym jegomościom.

Słowo ‘Padma’ oznacza ‘Lotos’. Pozycja lotosu jest pozycją, którą stosuje się w jodze podczas medytacji. Jest to specyficzny rodzaj pogłębionego siadu skrzyżnego służącego do rozwoju moralnej siły panowania nad zmysłami i żądzami. W tej pozycji unosisz się jak lilia wodna, kreując piękno kwiatu lotosu, zarówno za pomocą swojego ciała, jak i umysłu. Pozycja Kwiatu Lotosu jest klasyczną pozycją i postawą dla medytacji i pranajamy, czyli kontrolowanego oddechu w Jodze. Inną nazwą dla tej pozycji jest – Pozycja Śiwa Iśwara (także Buddy czy Mahawira). Wielu joginów i joginek w przeszłości i teraźniejszości doświadczyło, że właśnie w takiej pozycji medytował Rama, Kryszna, Budda, Mahawira, Agastya, Ćaitanya, Nagaraja czy Sainatha. Pozycję Padmasana nie traktujemy jako zwykłego ćwiczenia fizycznego, a jak pielęgnację delikatnego kwiatu lotosowego, jak najświętszą czynność sakralną w duchowym uniesieniu, słowem jak wzniosłe nabożeństwo Jogi - nabożeństwo jednoczenia z Brahmanem, jednoczenia się z Bogiem, Wszechduchem, Absolutem. 

Prawidłowe ćwiczenie padmasana

Jeżeli dysponujemy dobrymi chęciami do praktyki Jogi, możemy z powodzeniem oddawać się dobrodziejstwom, które zapewnia regularne ćwiczenie Padmasany, jej serii oraz licznych jej odmian implementowanych jako rozwinięcie innych asan. Musimy jednak pamiętać o kilku szczegółach: po pierwsze, jeżeli chcemy spędzać w pozycji Kwiatu Lotosu podstawowe okresy czasu (24-48 minut dziennie), musimy zdawać sobie sprawę z tego, że siedzenie w Padmasanie wymaga utrzymywania idealnie prostych pleców; oznacza to, że dolny, lędźwiowy odcinek kręgosłupa powinien być wklęśnięty w kierunku pępka, plecy, tułów przeprostowane. Można to osiągnąć poprzez pociągnięcie miednicy do przodu z pomocą mięśni biodrowych oraz pociągnięcie kręgów lędźwiowych za pomocą mięśni lędźwiowych. Dopiero wtedy pozycja będzie całkiem wygodna i w pełni będzie można wykorzystać jej dobroczynne walory. Ważne jest również to, aby uważać na stawy skokowe, które muszą być ustawione w taki sposób, aby powierzchnia boczna stawu nie była przekrzywiona w żadną stronę. Aby nie pochylać się za bardzo do przodu w pozycji, aby się nie garbić, można wykonać prosty test: usiądź w Kwiecie Lotosu przy ścianie. Jeżeli twoje biodra, ramiona i tył głowy dotykają do ściany, oznacza to, że wasza pozycja jest poprawna. Nauczyciele Jogi sprawdzają pozycję Siedzenia z użyciem kija i pionu. Innym ważnym szczegółem pozycji jest ustawienie stóp, które powinniśmy starać się umiejscowić jak najbliżej nasady uda - takie ich ustawienie gwarantuje w końcowej fazie ćwiczenia możliwość pewnego odkręcenia podeszew stóp w kierunku nieba, a co za tym idzie znacznie lepsze ćwiczenie stawów kolanowych i większy komfort w pozycji.

Osobom, które nie radzą sobie jeszcze ze spleceniem nóg w pozycji Kwiatu Lotosu, lecz chcą tego dokonać, można polecić szereg ćwiczeń zwiększających elastyczność bioder, począwszy od prostych skłonów wydłużających mięśnie grupy tylnej uda, aż po bardziej zaawansowane ćwiczenia otwierające biodra. Na początek ćwiczący Jogę mogą starać się usiąść w pozycji ze złączonymi podeszwami stóp i piętami przyciągniętymi w kierunku krocza, objąć dłońmi stopy i wykonać skłon do przodu, jednocześnie napierając łokciami na kolana od wewnątrz. Ta nietrudna pozycja zwana Baddha Konasaną, co można przetłumaczyć jako Pozycja Powściągniętego Kąta, a może ją w podstawowej postaci wykonać prawie każdy początkujący, pomoże to otworzyć obszar bioder, jednocześnie uelastyczniając obszar stawów kolanowych. Jej regularne ćwiczenie powinno z czasem pozwolić na osiągnięcie wystarczającej elastyczności, aby móc wykonać przynajmniej pozycję półlotosu. Istotne są także ćwiczenia praniczne, gdyż aktywność przepływającej Daiwa Prany (Boskiej, Świetlistej Energii) powoduje, że człowiek bardzo łatwo i długo siedzi w pozycji Kwiatu Lotosu. Brak kontaktu z Daiwa Praną, tym bardziej z Kundalini utrudnia dłuższe siedzenie w Pozycji Lotosu.

Nawet wtedy kiedy czujesz się komfortowo przyjmując opisywaną pozycję, pozwól aby Twój Kwiat Lotosu rozkwitał powoli, gdyż kolana są bardzo cennym nabytkiem i należy im się nieco szacunku, tym bardziej, że symbolizują naturę ego, które jest obiektem treningu. Twoje więzadła i stawy akceptują jedynie stopniowe zmiany, jeśli będziesz zbyt często przyjmować pozycję Kwiatu Lotosu albo spróbujesz ją wykonać zbyt wyczynowo czy popisowo, bez należytego doskonalenia moralnego, możesz nie wytrzymać napięcia kolan czy bioder i tym samym spowolnić swoje ogólne postępy w praktykowaniu starożytnej wedyjskiej w swym pochodzeniu Jogi. Generalnie dotyczy to wszystkich Asan w Jodze, które należy ćwiczyć zgodnie z prawidłami Jogi, a nie próbować tworzyć z nich obskurnych form pseudosportowego wyczynu czy zamerykanizowanego płytkiego fitnessu newage'owego. Pozycja Kwiatu Lotosu nie jest przeznaczania do siedzenia na czas niczym w zachodnich zawodach sportowych lecz służy prawdziwemu, głębokiemu treningowi oczyszczania i sublimowania ego (anawa), a potem Jaźni (Asmita), rozpuszczania złudzeń i ignorancji oraz złych nawyków (przywiązań) zatem powinna być doskonalona pod kierunkiem autentycznego duchowego Mistrza Jogi (Guru), a nie osób co mylą Jogę z systemem treningowym wf czy wyczynu sportowych szczurów.

Obraz jogina i jogini siedzących w pozstawie Kwiatu Lotosowego jest bardzo mocno zakorzeniony w kulturze i bardzo wiele osób stawia go sobie słusznie za wzór rozpoczynając praktykę.  W Jogasutrach  jest napisane, że asana do medytacji ma być stabilna (sthiti) i wygodna (sukha), nie ma tam słowa o żadnym lotosie, bo w sposób oczywisty ASANA oznacza w nauczaniu Ryszi Patańjali pozycję PADMASANA (ASANA to SIEDZENIE). Jest to oczywistość dla każdego prawdziwego Mistrza i Aćarya (Nauczyciela) Jogi, którzy mają rzetelną wiedzę o Jodze. W Indiach żyją asceci (Mauni), którzy siedzą w pozycji Lotosu (w Asanie) całymi dniami i jest im w niej wygodnie, a przecież nie tylko siedzą w Postawie Lotosu, lecz także wędrują po całych Indiach, a także wspinają się do wysoko położonych aśramów w Himalajach. Ich nogi i biodra są sprawne, bo zarówno Asany jak i cała Joga ćwiczona przez tych ascetycznych Medrców jest praktykowana poprawnie, włącznie z wielką czcią dla Guru oraz Śiwa Boga, a nie jak na zachodzie (w Polsce) w sposób wypaczony przez koncepcje panów od wyczynu sportowego i wuefu z ateistycznych akademii wychowania fizycznego czy chrześcijańskich kółek różańcowych wmawiających wszystkim paranoicznie, że joga szkodzi. Nie medytuje się w dowolnej pozycji jak urojeniowo myślą zachodni pseudoeksperci oraz rozmaici sekciarscy jogooszuści od fitnessu czy jogiopodobnych wynalazków, które wydumali sobie w swoich nieoświeconych Boskim Światłem (Daiva Jyoti) ciasnych móżdżkach w których Moralność, Etyka Jogiczna podana w zasadach Jama i Nijama nie mieści się ani w głowie ani w sercu. Trening pozycji Lotosu rozpoczynamy od kontemplowania obrazu Śiwa Yogeśwara w postaci Lotosowego Jogina Promieniującego Białym Światłem w Sercu, a szczegóły tej praktyki Lotosu przekazują autentyczni Mistrzowie i Nauczyciele Jogi.

Działanie padmaasany

Pozycja Padmasany, pełnego Kwiatu Lotosu jest wspaniałym ćwiczeniem otwierającym biodra i zwiększającym elastyczność kostek i kolan, a także otwierającym i oczyszczającym Serce. Praktykowana z pewną delikatnością i wyczuciem, pozycja Lotosu może wzmocnić nerwy nóg i ud. Siła i elastyczność jaką zyskujesz dzięki ćwiczeniu pozycji Kwiatu Lotosu może także uchronić Cię przed obrażeniami i kontuzjami, które mogą Ci się przytrafić w trakcie wykonywania innych dyscyplin sportowych, takich jak fitness, Pilates, aerobik, piłkarstwo, wspinaczka czy narciarstwo.  Z pozycją Kwiatu Lotosu trzeba obchodzić się delikatnie jak z pielęgnacją żywego kwiatu lotosowego, a Jogini Lotosowi znani są także z długich wędrówek i wspinaczek w Himalajach, w czym skrzyżne i lotosowe siedzenie akurat od tysiącleci bardzo pomaga. Przeciętnie zrelaksowany człowiek zwykle bez większych problemów przesiaduje w siadach skrzyżnych w tym w pozycjach lotosowych, jednak tłumiona nerwowość, agresja, kłótliwość, trema, złośliwość i złowrogość, silne i wynaturzone emocje w tym patologiczne żądze nie pozwalają na takie swobodne siedzenie w stanie relaksu.

Pozycja Kwiatu Lotosu reguluje Dośę Wata (Vata), kontroluje Apana Waju (Vayu) i pozwala, aby prana dotarła do Suszumny, bez czego człowiek nie ma moralnego kręgosłupa duchowego w postaci Suszumny. To najlepsza pozycja do pranajamy i pratjahary, doskonała pozycja medytacyjna do osiągnięcia panowania nad zmysłami i władz nadzmysłowych.

Znaczną część swojej siły i skuteczności pozycja Lotosu zawdzięcza trójkątnemu kształtowi, jaki osiąga Twoje ciało w trakcie wykonywania ćwiczenia. Wiele kultur wschodnich wierzy, że kształt trójkąta, Trikona czy Trikuta, taki jak np. ten który mają piramidy egipskie, skupia w sobie energię życia. Trójkąty symbolizują również wiedzę, wolę i działanie, czyli trzy kluczowe aspekty ćwiczeń tradycyjnej Jogi. Układając swoje ciało do pozycji mini-piramidy, Trikony, możesz zakosztować tej mistycznej energii, ale i jednocześnie wciąż czuć przyziemność.

Ostatnio edytowany przez surya (2019-04-26 14:41:19)