Strzygi i inne demony nie są generalnie istotami boskimi, nie mają Wyższej Jaźni ani żadnej iskry Bożej w sobie. Nie mają możliwości uwolnienia się od tego “ograniczenia”, ani wzrostu duchowego. Ich środowisko naturalne to niższy świat astralny, a szczególnie tak zwana Ósma Sfera. Jednak niektóre z nich zapragnęły realizować się w materii (podobnie jak upadłe anioły), dlatego zaczęły inkarnować w formach ludzkich (jest ich mało) bądź zwierzęcych (ludojady). Ponieważ nie posiadają Wyższej Jaźni, Atmana, nie są zdolne do miłości czy innych wyższych uczuć, nie mają też zdolności odróżniania dobra od zła, jeżeli nie zostało to im wprogramowane na siłę podczas procesu socjalizacji, gdy przyjęły ludzką formę. Inkarnowane strzygi (nie wszystkie) mogą być dla ludzi i upadłych aniołów niebezpieczne, jeśli zostaną ich idolami, przywódcami lub mistrzami czarnej magii czy czarnoksięstwa. Czasami taki demoniczny osobnik stawał się nawet przywódcą duchowym w jakiejś organizacji, zwykle nowo założonej dla siebie lub ukradzionej jakimś naiwnym ludziom! Określenie “strzygi” odnosi się do istot, których ojczyzną jest świat astralny lub astromentalny. Osoba jasnowidząca widzi u nich astralne rogi (stąd nazwa “strzyga”). Rogi mogą być małe lub duże, proste lub zakręcone. Prawidłowością jest, że u tych osobników, które są zdeterminowane na czynienie zła, rogi są duże i kręte. Te, które mają małe rogi, bywają nawet przychylne ludziom i twórcze, choć nie pozbawione silnych mechanizmów destrukcji. Słowo “demon” liub lepiej karkas daimon (zły demon) określa twór sztuczny, pusty w środku, bezduszny, zazwyczaj wrogi ludziom, złośliwy, zamieszkujący w świecie astralnym. Jest to istota raczej pozbawiona inteligencji, choć może się okazać niezwykle przebiegła, gdy ma do zrealizowania swoje niecne cele.

Większość strzyg jest niebezpieczna tylko dla siebie i otaczającego je świata materialnego (np. psują coś w kółko), a gdy starają się coś robić dobrze, to wychodzi na odwrót. Wiele z owych osobników wydaje się być bardzo miłymi i inteligentnymi, a to dlatego, że inteligencja nie zawsze musi iść w parze z duchowością, zaś w ich przypadku jest wybiórcza (dotyczy pewnych dziedzin). Mogą też być twórcze, choć ich twórczość nie jest wysokich lotów. Strzygi genialnie orientują się w świecie astralnym, dlatego mogą stać się jasnowidzami lub mistrzami magii oraz manipulacji psychologicznych. Jednak te swoje zdolności wykorzystują nie w dobrych celach, ale zgodnie ze swymi zachciankami bądź kierując się niskimi pobudkami (np. emocjami). Złośliwe strzygi i demony są niebezpieczne dla ludzi i upadłych aniołów, gdyż bez litości potrafią wykorzystywać i manipulować swe ofiary, a znalezienie przez nie słabych punktów w strukturze emocji to najłatwiejsze, co im się może przydarzyć. Szczególnie niebezpieczne bywają po śmierci, gdy opętują ludzi lub upadłe anioły, bo nie mają skrupułów, ani czegoś takiego jak sumienie. Dla nich liczy się tylko to, by ktoś realizował ich niemoralne pomysły, by one nie musiały za to ponosić konsekwencji. Strzygi i demony zaliczamy do linii inwolucyjnych, czasem tylko nie zdają one sobie sprawy, że podążają w nicość. Często nie mają pojęcia o swym pochodzeniu lub udają, że nie wiedzą iż są upadłymi całkowicie odciętymi od boskości. Znakomicie za to wiele z nich orientuje się w świecie astralnym i astromentalnym, za co zyskały uznanie u wielu upadłych aniołów. Największy ból psychiczny upadłym aniołom  pozostającym w związkach ze strzygami sprawia przedłużające się w nieskończoność oczekiwanie na miłość od strzygi. Boli coraz bardziej, gdy jesteśmy nieświadomi, że od strzygi nie da się dostać czegoś, czego ona nie ma. Osoby uzależnione od strzyg często cierpią na syndrom (zespół) współuzależnienia objawiający się poczuciem odrzucenia, bólami serca i zasługiwaniem na miłość w zamian za specjalne starania. Pewna część upadłych aniołów uznawała strzygi za swych mistrzów i opiekunów, chociaż to są czarni mistrzowie chaosu i mroku, czarni opiekunowie.